Anju Akka 12
පහු වෙනිදා ඉඳන් අක්කා රෑට අජිත්ගෙ වාඩියට යද්දි ඇන්දෙ අර ඇදුන පෑන්ටිය. ඒක
බහින නිසා අක්කා එක අතකින් ඒකෙ ඉන අල්ලගෙන තමයි ගියෙ. හැම දාම රෑ 10ට විතර බ්රා
එකයි මේ පෑන්ටියයි විතරක් ඇඳගෙන බටර් එක එක අතකිනුයි අනිත් අතින් පෑන්ටියයි
අල්ලගෙන යන අක්කගෙ රූපෙ තමයි දැන් මට ඇස් පියාගත්ත ගමන් පේන්නෙ. මම අතේ ගහන වාර
ගණන දැන් වැඩියි. ඒ නිසාදෝ මට දැන් පාඩම් වැඩ ඔලුවට යන්නෙත් නැහැ. ඒත් මට ඒක
ගානක් වුණේ නැහැ. මොකද මං ඉස්සරහ දැන් අක්කා කලින් වගේ තමන්ගෙ සරාගී අවයව
හංගගන්න උත්සාහ කරන්නෙ නැහැ.
මම ඉන්න තැන් වලදිත් අක්කා නිදහසේ හැසිරෙනවා. සමහර වෙලාවට මම බලන් ඉද්දි අක්කගෙ
තන පුඩු උල් වෙනවා. ඒ වෙලාවට නයිටිය හරහා ඒවා ලස්සනට කැපිලා පේනවා. ඒත් අක්කා
නොදන්න ගානට ඉන්නවා. අක්කා ගෙයි හරි මිදුලෙ හරි ඇවිදනකොට, අතුගානකොට හරි වෙන
වැඩක් කරනකොට හරි තන් දෙක ගැස්සි ගැස්සි පැද්දෙනකොට මම එලි පිටම ඒවා දිහා බලන්
ඉන්න පුරුදු වුණා. තට්ටං දෙකත් එහෙම්මමයි. දැන් මම පෙන්නන්නෙත් ඒව ගානක් නැති
ගානටයි. ඒත් ඒ ගොඩක් වෙලාවට අක්කා නොපෙනී ගිය ගමන් මම අතේ ගහන්න පුරුදු
වුණා.
No comments:
Post a Comment